پیادهروی روزانه میتواند طول عمر را افزایش دهد
در این مطلب میخوانید:
پیادهروی روزانه میتواند طول عمر را افزایش دهد
بنا بر مطالعات اخیر هر روز پیادهروی کردن میتواند سالهایی را به عمر شما اضافه کند.
تحقیقات جدید نشان میدهند که اگر افراد بالای ۴۰ سال در آمریکا به اندازه افراد بسیار فعال جامعه هر روز راه بروند، میتوانند حداقل پنج سال به طول عمر خود بیفزایند.
بر اساس مدل پیشبینی، کمتحرکترین قشر جامعه (۲۵ درصد کمتحرک) بیشترین بهره را خواهند برد: به ازای هر ساعت پیادهروی، آنها میتوانند عمر خود را حدود ۶ ساعت افزایش دهند.
اگرچه این مطالعات ممکن است محدودیتهایی داشته باشد زیرا بر اساس دادههای موجود از بخشهای خاصی از جمعیت آمریکا است، کارشناسان میگویند که یافتهها با فواید شناختهشده فعالیت بدنی همخوانی دارند.
پیادهروی روزانه و طول عمر
مطالعه جدیدی که در «مجله بریتانیایی پزشکی ورزشی» منتشر شده، نشان میدهد که اگر افراد بالای ۴۰ سال در آمریکا به اندازه فعالترین افراد جامعه هر روز پیادهروی کنند، میتوانند حداقل ۵ سال به طول عمر خود اضافه کنند.
نویسندگان این مطالعه با استفاده از یک مدل پیشبینی مبتنی بر دادههای ملی سلامت و اطلاعات سرشماری، دریافتند که ۲۵ درصد از جمعیت از نظر فعالیت بدنی روزانه، معادل ۱۶۰ دقیقه راه رفتن با سرعت حدود ۴.۸ کیلومتر در ساعت فعالیت میکنند.
انطباق با این سطح از فعالیت برای کمتحرکترین افراد جامعه میتواند ۱۱ سال به امید به زندگی آنها اضافه کند.
بر اساس مدل پیشبینی، کمتحرکترین ۲۵ درصد جامعه بیشترین سود را داشتند: به ازای هر ساعت پیادهروی، آنها میتوانند عمر خود را حدود ۶ ساعت افزایش دهند.
رایان گلات، مربی ارشد سلامت مغز و مدیر برنامه فیتبرین در مرکز علوم اعصاب اقیانوسیه، به «Medical News Today» گفت که پیادهروی در تمام سطوح فعالیت، خطر مرگ و میر را کاهش میدهد.
گلات اظهار داشت: «فواید پیاده روی حتی برای افراد غیرفعال بیشتر هم است، زیرا حتی افزایشهای کوچک در فعالیت بدنی، خطر بیماریهای غیرواگیر و مرگ زودرس را به طور قابل توجهی کاهش میدهد.»
این مطالعه ارتباط بین ورزش و طول عمر را تأیید میکند
این مطالعه مشاهدهای است و از جدول بقای جمعیت ایالات متحده در سال ۲۰۱۹، اطلاعات مربوط به مرگ و میر سال ۲۰۱۷، و دادههای فعالیت بدنی از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ استخراج شده است.
مطالعه به معنای رابطه علت و معلولی نیست، اما فواید کلی سلامتی فعالیت بدنی روزانه شناخته شده است و کمبود آن میتواند منجر به بسیاری از مشکلات جسمی و روانی شود.
دکتر کریستوفر شنبل، پزشک پزشکی ورزشی در ییل و دانشیار ارتوپدی و توانبخشی در دانشکده پزشکی ییل، به MNT گفت که اگرچه تمرکز مطالعه بر مجموعههای داده موجود ممکن است محدودیت ایجاد کند، اما یافتهها با آنچه در مورد فعالیت بدنی و سلامت به خوبی تثبیت شده، همسو هستند.
شنبل گفت: «نتایج با چندین مفهومی که ما از مطالعات قبلی در مورد ارتباط سطوح فعالیت بدنی با سلامت و خطر مرگ و میر میدانیم، مطابقت خوبی دارد.»
او افزود: «فکر میکنم این مطالعه علیرغم محدودیتهایش، شواهد بیشتری ارائه میدهد مبنی بر اینکه حرکت از یک سبک زندگی کمتحرک به یک سبک زندگی فعالتر، منجر به کاهش معناداری در خطر مرگ و میر میشود و با افزایش سطح فعالیت، کاهش خطر نیز بیشتر میشود.»
پیادهروی چگونه میتواند طول عمر را افزایش دهد؟
شنبل توضیح داد که ورزش مداوم در مقایسه با سبکی که عمدتاً کمتحرک است، به وضوح برای بدن ما مفید است. و پیادهروی برای تقریباً همه در دسترس است و آن را به ابزاری ساده و قدرتمند برای یک زندگی سالم تبدیل میکند.
او گفت: «انجام فعالیت بدنی میتواند منجر به حفظ بهتر تراکم استخوان، بهبود قدرت، کاهش چربی بدن، و سلامت بهتر قلب و عروق شود. همچنین میتواند منجر به بهبود خلق و خو و عملکرد شناختی شود. بهبود مواردی مانند ضربان قلب، فشار خون، یا میزان چربی اضافی بدن، همگی میتوانند کمک کنند تا فشار کاری قلب برای پمپاژ خون در سراسر بدن کاهش یابد، که در نتیجه محافظتکننده است.»
او اضافه کرد: «از آنجایی که بیماریهای قلبی عروقی علت اصلی مرگ و میر در افراد مسن (اساساً همان گروههای سنی مورد مطالعه) هستند، جای تعجب نیست که کاهش این عوامل خطر بتواند منجر به کاهش مرگ و میر قلبی عروقی و در نتیجه مرگ و میر ناشی از هر علتی شود.»
گلات توضیح داد که سایر اشکال ورزش ممکن است برای افرادی که به طور کلی فعال نیستند، دشوارتر یا ترسناکتر باشد. اما او خاطرنشان کرد که فواید کلی پیادهروی بسیار زیاد است.
گلات گفت: «پیادهروی به دلیل شدت کمتر و دسترسی آسانتر، با دویدن یا وزنهبرداری تفاوت دارد و آن را به ویژه برای افراد غیرفعال مؤثر میسازد. در حالی که دویدن و وزنهبرداری سیستمهای فیزیولوژیکی مختلفی مانند سلامت قلب و عروق یا اسکلتی-عضلانی را هدف قرار میدهند، حفظ پیادهروی آسانتر است و بدون موانعی که اغلب با تمرینات شدیدتر همراه است، مزایای قابل توجهی در طول عمر به همراه دارد.»
آیا برای بهرهمندی از فواید پیادهروی دیر است؟
گلات گفت: «هیچ سن مشخصی برای بهرهمندی از فواید پیادهروی وجود ندارد.» او ادامه داد: «حتی افرادی که دیرتر در زندگی پیادهروی را شروع میکنند، میتوانند بهبودهای معناداری در سلامت و امید به زندگی مشاهده کنند، اگرچه میزان این فایده ممکن است به شرایط سلامتی از پیش موجود بستگی داشته باشد. با این حال، افراد قبلاً غیرفعال تمایل به تجربه بزرگترین دستاوردهای نسبی دارند.»
شنبل توضیح داد که نگاه کردن به فعالیت بدنی در سنین بالاتر به عنوان یک تلاش هدر رفته، اشتباه است؛ اگر به دلایل دیگر نباشد، به این دلیل که میتواند بسیاری از جنبههای زندگی را بهبود بخشد و همچنین خطرات همراه با پیری را از بین ببرد.
شنبل گفت: «فکر میکنم تشخیص شخصی فواید دشوار خواهد بود، زیرا به نوعی اینها رویدادهایی خواهند بود که هرگز اتفاق نیفتادهاند؛ چیزهایی مانند حمله قلبی، سکته مغزی یا شکستگی لگن که هرگز رخ نداده است. میتوانم بگویم مهمترین چیز این است که سعی کنیم بالاترین سطح آمادگی جسمانی را که میتوانیم، صرف نظر از سن، حفظ کنیم.»
او در پایان گفت: «با افزایش سن، ذخیره ما کاهش مییابد، و همچنین حداکثر سطح آمادگی جسمانی قابل دستیابی ما. اگر خودمان را آماده کنیم، میتوانیم خود را در سطح بسیار بهتری از سلامتی قرار دهیم که ما را بهتر در برابر برخی از خطرات قابل تغییر که ناگزیر با پیری همراه است، محافظت کند. اینکه تصمیم برای تمرکز بر بهبود سلامتی در زمان ایدهآل برای به حداکثر رساندن همه چیز گرفته نشده است، به این معنی نیست که هنوز سود قابل توجهی وجود ندارد که بتوان به دست آورد.»
